*یادداشت برگزیده در پارسی نامه گفتند : کلاغ ؟ شادمان گفتم : پــــــــر! گفتند : کبوتر آسمان ؟ گفتم : پــــــــر! گفتند : خودت ؟...به اوج اندیشیدم در حسرت رنگ آسمان گفتم : پــــــــر! گفتند : مگر پرنده ای؟ خندیدم گفتند : تو باختی! و من رنجیدم در بازی کودکان فریبم دادند احساس بزرگ پر زدن را چیدند! آنروز به خاک آشنایم کردند، از نغمه پرواز جدایم کردند، آن باور آسمانی از یادم رفت! در پهنه ی این زمین رهایم کردند حالا همه عزم پر گرفتن دارند! دستان مرا دوباره می آزارند! همراه نگاه مات و بی باور من از روی زمین به آسمان می بارند گفتند : پرنده ای! گریه ام را دیدند دیوانه ی خاک بودم و فهمیدند گفتم : که نمی پرم، نگاهم کردند بر بازی اشتباه من خندیدند!
002
003
004
005
006
007
008
009
010
011
012
013
014
015
| Design By :
TopBloger.com |
خدایا فاصلت تا من . . . خودت گفتی که کوتاهه . . . از اینجا که من ایستادم . . . چقدر تا آسمون راهه
معیشت عاشورا 3
خانم اجازه نمره انشای من کم است!
بازی های امروزم sms ما حصل
تو برای پروانه شدن آمدی
ولله تـو فرمانده دلـها بـودی
کو کوزه گر و کوزه خر و کوزه فروش!
کلااااااااااااااغ ؟ پــــــــر!
سومین سالگرد شهدای رهپویان وصال-شیراز
به این میگن شانس!!
نمی پزین از گرما؟؟
گاهی وقتها خیلی زود، دیر می شه
