چقدر دلم گرفت از غربت شهری که . . .

چقدر دلم گرفت از غربت شهری که کوچه نداشت...

کوچه حتما همین حوالی درب خانه ات هست، دری که آن هم  دیگر با دیواری بسته شده بود، مثل باب جبرائیل…

چقدر خانه تو و پدرت به هم نزدیک است، حتما دلت برای پدرت زیاد تنگ میشده، حتما طاقت دوری اش را نداشته ای… یا او هم.

برازنده و زیباست، چقدر به تو این لقب می آید

ام ابیها…

یک روز دیگر تا مقصد فاصله باقیست.

محل قرار: فاطمیه !!!  هر که زودتر فاطمی شد جایی هم برای دل من نگه دارد...

دلم لنگان لنگان می آید... حتم دارم می رسد چرا که دستش را در دست خدا گذاشته است.... شما هم برایش دعا کنید!

نوشته شده در شنبه 90/1/27ساعت 1:57 عصر توسط ✿ نفیس ✿ نظرات ( )