يا رازق البکاء علي الحسين عليه السلام...

اى عمه بيا تا كه غريبانه بگرييم
دور از وطن و خانه ، به ويرانه بگرييم

پژمرده گل روى تو از تابش خورشيد
در سايه نشينيم و به جانانه بگرييم

لبريز شد اى عمه دگر كاسه صبرم
بر حال تو و اين دل ويرانه بگرييم

نوميد ز ديدار پدر گشته دل من
بنشين به كنارم ، پريشانه بگرييم

گرديم چون پروانه به گرد سر معشوق
چون شمع در اين گوشه كاشانه بگرييم

اين عقده مرا مى كشد اى عمه كه بايد
پيش نظر مردم بيگانه بگرييم