بسم رب الحسين عليه السلام
چه انتظار بيهوده اي است که دل،شوق انجام گناه در خود بپروراند
و ذهن روياي قلم زدن از عاشورا و حسين تو!
هوسي بيش نيست،ميدانم!
آدمي اگر بخواهدعاشقانه وعارفانه از حماسه ي عاشوراي حسيني قلم بزند
بايد شبانه روز دلش و وجودش نداي لبيک يا حسين سردهند.
لبيک يا حسين يعني آنچنان از دنيا بريده باشي که وجودت تشنه ي خدا باشد
و لبت خشک از آن آبي که بي ياد خداي حسين نوشيده شود!
باز محرم رسيد، ماه عزاي حسين
سينه‌ي ما مي‌شود، کرب و بلاي حسين
کاش که ترکم شود غفلت و جرم و گناه
تا که بگيرم صفا، من ز صفاي حسين
