سلام من به مدينه ... به آستان رفيعش... به مسجد نبوي ... به لاله هاي بقيعش...نشسته باز دلم پشت درب بسته آنجا...گرفته باز دلم بهر قبر مخفي زهرا ... تو اي مسافر شهر مدينه ، در دل شب ها ... نبود هر چه كه گشتم نشان مهدي زهرا ...
ايشالا به همين زودي مسافر مدينه باشيد ... غربت مدينه برا كسايي كه نرفتن غير قابل تصوره... خيلي سخته ... مثل كربلا آدم رو اذيت مي كنه... نه اينكه بدمون بياد ... نميشه خيلي چيزها رو تصور كرد...