بغضت گلوي جان مرا هم گرفته است
دستان بسته و خاري به ديده ام
مرگت شبيه نهضت خونين کربلاست
هرگز نميرد آن که شود هم عقيده ام
درمان داغ من اي "لوء لوء" سپيد
چشمان منتظر به جمال سپيده ام